نشانه های ظهور از لسان مبارک حضرت امام صادق علیه‌السّلام

 

و در روایتی امام صادق ـ علیه‌السّلام ـ به یکی از یاران خود نشانه های ظهور را چنین برمی شمرد:

۱ هرگاه دیدی که حق بمیرد و طرفدارانش نابود شوند. ۲٫ و دیدی که: ظلم و ستم فراگیر شده است. ۳٫ و دیدی که: قرآن فرسوده و بدعت‌هائی از روی هوا و هوس،در مفاهیم آن آمده است. ۴٫ و دیدی که: دین خدا (عملاً) توخالی شده، همانند ظرفی که آن را واژگون سازند. ۵٫ و دیدی که: طرف‌داران و اهل باطل بر اهل حق پیشی گرفته‌اند. ۶٫ و دیدی که: کارهای بد آشکار شده و از آن نهی نمی‌شود و بدکاران بازخواست نمی‌شوند. ۷٫ و دیدی که: مردان به مردان و زنان به زنان اکتفا کنند. ۸٫ و دیدی که: افراد (به ظاهر) با ایمان سکوت کرده و سخنشان را نمی‌پذیرند. ۹٫ و دیدی که: شخص بدکار دروغ گوید: و کسی دروغ و نسبت ناروای او را رد نمی‌کند. ۱۰٫ و دیدی که: بچه‌ها، به بزرگان احترام نمی‌گذارند. ۱۱٫ و دیدی که: قطع پیوند خویشاوندی شود. ۱۲٫ و دیدی که:‌ بدکار را ستایش کنند و او شاد شود و سخن بدش به او برنگردد. ۱۳٫ و دیدی که: نوجوانان پسر، همان کنند که زنان می‌کنند. ۱۴٫ و دیدی که: زنان با زنان ازدواج کنند. ۱۵٫ و دیدی که: انسانها اموال خود را در غیر اطاعت خدا مصرف می‌کنند و کسی مانع نمی‌شود. ۱۶٫ و دیدی که: افراد با دیدن کار و تلاش نامناسب مؤمنین، به خدا پناه می‌برند. ۱۷٫ و دیدی که: مدّاحی دروغین از اشخاص، زیاد شود. ۱۸٫ و دیدی که: همسایه همسایه خود را اذیت می‌کند و از آن جلوگیری نمی‌شود. ۱۹٫ و دیدی که: کافر به خاطر سختی مؤمن، شاد است. ۲۰٫ و دیدی که: شراب را آشکار می‌آشامند و برای نوشیدن آن کنار هم می‌نشینند و از خداوند متعال نمی‌ترسند. ۲۱٫ و دیدی که: کسی که امر به معروف می‌کند خوار و ذلیل است. ۲۲٫ و دیدی که: آدم بدکار در آنچه آن را خداوند دوست ندارد، نیرومند و مورد ستایش است. ۲۳٫ و دیدی که: اهل قرآن و دوستان آنها خوارند. ۲۴٫ و دیدی که: راه نیک بسته و راه بد باز است. ۲۵٫ و دیدی که: خانه کعبه تعطیل شده و به تعطیلی آن دستور داده می‌شود. ۲۶٫ و دیدی که: انسان به زبان می‌گوید ولی عمل نمی‌کند. ۲۷٫ و دیدی که: مؤمن، خوار و ذلیل شمرده می‌شود. ۲۸٫ و دیدی که: بدعت و زنا آشکار شود. ۲۹٫ و دیدی که: مردم به شهادت و گواهی ناحق اعتماد کنند. ۳۰٫ و دیدی که: حلال، حرام شود و حرام، حلال گردد. ۳۱٫ و دیدی که: دین براساس میل اشخاص معنی شود و کتاب خدا و احکام آن تعطیل گردد. ۳۲٫ و دیدی که: جرأت بر گناه آشکار شود و دیگر کسی برای انجام آن منتظر تاریکی شب نگردد. ۳۳٫ و دیدی که: مؤمن نتواند نهی از منکر کند مگر در قلبش. ۳۴٫ و دیدی که: ثروت بسیار زیاد در راه خشم خدا خرج گردد. ۳۵٫ و دیدی که: سردمداران به کافران نزدیک شوند و از نیکوکاران دور شوند. ۳۶٫ و دیدی که: والیان در قضاوت رشوه بگیرند. ۳۷٫ و دیدی که: پست‌های مهمّ والیان براساس مزایده است نه بر اساس شایستگی. ۳۸٫ و دیدی که: مردم را از روی تهمت و یا سوءظن بشکند. ۳۹٫ و دیدی که: مرد به خاطر همبستری با همسران خود مورد سرزنش قرار گیرد. ۴۰٫ و دیدی که: زن بر شوهر خود مسلط شود و کارهایی که مورد خشنودی شوهر نیست انجام می‌دهد و به شوهرش خرجی می‌دهد. ۴۱٫ و دیدی که: سوگندهای دروغ به خدا بسیار گردد. ۴۲٫ و دیدی که: مشروبات الکلی بطور آشکار بدون مانع خرید و فروش می‌شود. ۴۳٫ و دیدی که: آشکار قماربازی شود. ۴۴٫ و دیدی که: مردم محترم توسط کسی که مردم از سلطنتش ترس دارند، خوار شوند. ۴۵٫ و دیدی که: نزدیک‌ترین مردم به فرمانداران، آنانی هستند که به ناسزاگویی به ما خانواده عصمت ـ علیهم‌السّلام ـ ستایش شوند. ۴۶٫ و دیدی که: هرکس ما را دوست دارد او را دروغ‌گو خوانده و گواهی‌اش را قبول نمی‌کنند. ۴۷٫ و دیدی که: در گفتن سخن باطل و دروغ بر همدیگر رقابت کنند. ۴۸٫ و دیدی که: شنیدن سخن حق بر مردم سنگین است ولی شنیدن باطل برایشان آسان است. ۴۹٫ و دیدی که: همسایه از ترس زبان به همسایه احترام می‌کند. ۵۰٫ و دیدی که: حدود الهی تعطیل شود و طبق هوا و هوس عمل شود. ۵۱٫ و دیدی که: مسجدها طلاکاری (زینت داده) شود. ۵۲٫ و دیدی که: راستگوترین مردم نزد آنها مفتریان درغگو است. ۵۳٫ و دیدی که: بدکاری آشکار شده و برای سخن‌چینی کوشش می‌شود. ۵۴٫ و دیدی که: ستم و تجاوز شایع شده است. ۵۵٫ و دیدی که: غیبت، سخن خوش آنها شود و بعضی بعض دیگر را به آن بشارت کنند. ۵۶٫ و دیدی که: صبح و جهاد برای خدا نیست. ۵۷٫ و دیدی که: سلطان به خاطر کافر، شخص مؤمن را خوار کند. ۵۸٫ و دیدی که: خرابی بیشتر از آبادی است. ۵۹٫ و دیدی که: معاش انسان از کم‌فروشی به دست می‌آید. ۶۰٫ و دیدی که: خون‌ریزی آسان گردد. ۶۱٫ و دیدی که: مرد به خاطر دنیایش ریاست می‌کند. ۶۲٫ و دیدی که: نماز را سبک شمارند. ۶۳٫ و دیدی که: انسان ثروت زیادی جمع کرده، ولی از آغاز آن تا آخر، زکاتش را نداده است. ۶۴٫ و دیدی که: قبر مرده‌ها را بشکافند و آنها را اذیت کنند.۶۵٫ و دیدی که: هرج و مرج بسیار است. ۶۶٫ و دیدی که: مرد روز خود را با مستی به شب می‌رساند، و شب خود را نیز به همین منوال به صبح برساند و هیچ اهمیّتی به برنامه مردم ندهد. ۶۷٫ و دیدی که با حیوانات آمیزش می‌شود. ۶۸٫ و دیدی که مردم به مسجد (محل نماز) می‌رود وقتی برمی‌گردد لباس در بدن ندارد، (لباس را دزدیده‌اند). ۶۹٫ و دیدی که: حیوانات همدیگر را بدرند. ۷۰٫ و دیدی که: دل‌های مردم سخت و دیدگان‌شان خشک و یاد خدا برایشان گران است. ۷۱٫ و دیدی که: بر سر کسب‌های حرام آشکار را رقابت کنند. ۷۲٫ و دیدی که: نمازخوان برای خودنمایی نماز می‌خواند. ۷۳٫ و دیدی که: فقیه برای دین خدا فقیه نمی‌آموزد و طالب حرام ستایش و احترام می‌گردد. ۷۴٫ و دیدی که: مردم در اطراف قدرتمندانند. ۷۵٫ و دیدی که: طالب حلال، مذمت و سرزنش می‌شود و طالب حرام، ستایش و احترام می‌گردد. ۷۶٫ و دیدی که: در مکه و مدینه کارهایی می‌کنند که خدا دوست ندارد و کسی از آن جلوگیری نمی‌کنند و هیچ‌کس بین آنها و کارهای بدشان مانع نمی‌شود. ۷۷٫ و دیدی که:‌ آلات موسیقی و لهو در مدینه و مکه آشکار گردد. ۷۸٫ و دیدی که مرد سخن حق گوید و امر به معروف و نهی از منکر کند، ولی دیگران او را از این کار برحذر می‌دارند. ۷۹٫ و دیدی که: مردم به همدیگر نگاه می‌کنند، و از مردم بدکار پیروی نمایند. ۸۰٫ و دیدی که: راه نیک خالی و راه رونده ندارند. ۸۱٫ و دیدی که: مرده را مسخره کنند و کسی برای او اندهگین نشود. ۸۲٫ و دیدی که: سال به سال بدعت و بدی‌ها بیشتر شود. ۸۳٫ و دیدی که: مردم و جمیعت‌ها جز از سرمایه‌داران پیروی نکنند. ۸۴٫ و دیدی که: به فقیر چیزی را دهند که برایش بخندند، ولی در راه غیر خدا ترحّم است. ۸۵٫ و دیدی که: علائم آسمانی آشکار شود و کسی از آن نگران نشود. ۸۶٫ و دیدی که: مردم مانند حیوانات در انظار یکدیگر عمل جنسی به جای می‌آورند و کسی از ترس مردم از آنها جلوگیری نمی‌کند. ۸۷٫ و دیدی که: انسان در راه غیر خدا بسیار خرج کند، ولی در راه خدا از اندک هم مضایقه دارد. ۸۸٫ و دیدی که: حقوق پدر و مادر رواج دارد و فرزندان هیچ احترام برای آنها قایل نیستند بلکه نزد فرزند از همه بدترند. ۸۹٫ و دیدی که: زنها بر مسند حکومت بنشینند و هیچ کاری جز خواسته آنها پیش نرود. ۹۰٫ و دیدی که: پسر به پدر نسبت دروغ بدهد، و پدر و مادرش را نفرین کند و از مرگ‌شان شاد گردد. ۹۱٫ و دیدی که: اگر روزی بر مردی بگذرد، ولی او در آن گناه بزرگی مانند بدکاری، کم‌فروشی و زشتی انجام نداده ناراحت است. ۹۲٫ و دیدی که: قدرتمندان غذای عموم مردم را احتکار کنند. ۹۳٫ و دیدی که: اموال حق خویشان پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ (خمس) در راه باطل تقسیم گردد و با آن قماربازی و شراب‌خواری شود. ۹۴٫ و دیدی که: به وسیله شراب بیمار را مداوا و برای بهبودی آن تجویز کنند. ۹۵٫ و دیدی که: در امر به معروف و نهی از منکر و ترک دین بی‌تفاوت و یک‌سانند. ۹۶٫ و دیدی که: سر و صدای منافقان برپا، امّا صدای حق‌طلبان خاموش است. ۹۷٫ و دیدی که: برای اذان نماز مزد می‌گیرند. ۹۸٫ و دیدی که: مسجدها پر است از کسانی که از خدا نترسند و غیبت هم نمایند. ۹۹٫ و دیدی که: خورندگان اموال یتیمان ستوده شوند. ۱۰۰٫ و دیدی که:‌ قاضیان برخلاف دستور خداوند قضاوت کنند. ۱۰۱٫ و دیدی که: استان‌داران از روی طمع، خائنان را امین خود قرار دهند. ۱۰۲٫ و دیدی که: فرمان‌روایان، میراث مستضعفان را در اختیار بدکاران از خدا بی‌خبر قرار دهند. ۱۰۳٫ و دیدی که: بر روی منبرها از پرهیزکاری سخن می‌گویند، ولی گویندگان آن پرهیزکار نیستند. ۱۰۴٫ و دیدی که: صدقه را با وساطت دیگران، بدون رضای خداوند و به خاطر درخواست مردم بدهند. ۱۰۵٫ و دیدی که: وقت (اول) نمازها را سبک بشمارند. ۱۰۶٫ و دیدی که: هم و هدف مردم شکم و شهوت‌شان است. ۱۰۷٫ و دیدی که: دنیا به آنها روی کرده است. ۱۰۸٫ و دیدی که: نشانه‌های برجسته حق ویران شده است؛ در این وقت خود را حفظ کن و از خداوند بخواه که از خطرات گناه نجاتت بدهد. 

 محمد باقر مجلسی، بحارالانوار ، ج ۵۲، ص ۲۵۶٫